حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع مَنْ بَالَغَ فِي الْخُصُومَةِ أَثِمَ - وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهَا ظُلِمَ -
وَ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَتَّقِيَ اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی که در دشمنی زياده روی کند گناهکار،
و آن کس که در دشمنی کوتاهی کند ستمکار است،
و هر کس که بی‌دليل دشمنی کند نمی‌تواند با تقوا باشد
(اخلاقی، سياسی)
وَ سُئِلَ ع كَيْفَ يُحَاسِبُ اللَّهُ الْخَلْقَ عَلَى كَثْرَتِهِمْ - فَقَالَ ع كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ -
فَقِيلَ كَيْفَ يُحَاسِبُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ - فَقَالَ ع كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ
و درود خدا بر او، فرمود:
(از امام پرسيدند چگونه خدا با فراوانی انسان‌ها به حسابشان رسيدگی می‌کند پاسخ داد:)
آن چنانکه با فراوانی آنان روزيشان می‌دهد
(و باز پرسيدند چگونه به حساب انسان‌ها رسيدگی می‌کند که او را نمی‌بينند فرمود)
همان گونه که آنان را روزی می‌دهد و او را نمی‌بينند
(اعتقادی)
نظرات شما عزیزان:
+ نوشته شده در شنبه 23 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,اعتقادی,دشمنی,گناهکار,ستمکار,تقوا,روزی, ساعت 9:18 توسط آزاده یاسینی
|
